تستوسترون درمانی می تواند منجر به بهبودی از دیابت نوع 2 در مردان مبتلا به هیپوگنادیسم و دیابت نوع 2 شود
30 ژوئیه 2020 - یافته های مطالعه ی اخیر می تواند تغییر دهنده بازی برای مردان مبتلا به دیابت نوع 2 و هیپوگنادیسم باشد.
این مطالعه، که در Bremerhaven آلمان، به مدت بیش از 11 سال انجام شد، نشان داد که تستوسترون تراپی، دیابت نوع 2 را در یک سوم از شرکت کنندگان در این مطالعه معکوس کرده است.
پرفسور Paresh Dandona ، استاد برجسته ی SUNY در گروه پزشکی دانشکده پزشکی و علوم بیومدیکال جاکوبز در دانشگاه بوفالو، گفت: بروز سندرم هیپوگنادیسم متداول است و با جایگزینی مناسب تستوسترون، مقاومت به انسولین و دیابت ناشی از چاقی در این افراد قابل برگشت است. او یکی از نویسندگان مقاله ی "معکوس شدن دیابت نوع 2 پس از درمان طولانی مدت با تستوسترون آندکانوئیت تزریقی آهسته رهش در بیماران مبتلا به هیپوگنادیسم و دیابت نوع 2: داده های 11 ساله از یک مطالعه رجیستری در دنیای واقعی"، است.
این مطالعه ی آینده نگر و مبتنی بر رجیستری در ژوئن در مجله آنلاین دیابت، چاقی و متابولیسم منتشر شد. پرفسور Dandona ، همچنین این یافته ها را در تاریخ 25 ژوئیه به سمپوزیوم سالانه بنیاد دیابت موهان در چنای هند، جایی که به وی جایزه ی سازمانLifetime Achievement داده شد، ارائه کرد.
دیابت نوع 2 ، ناشی از ترکیبی از مقاومت به انسولین و تولید ناکافی انسولین است و باعث افزایش قند خون می شود. این بیماری شایع است، با بیش از 3 میلیون مورد جدید در سال در ایالات متحده. کاهش غلظت تستوسترون در 33٪ از مردان مبتلا به دیابت نوع 2 مشاهده می شود.
کشف سندرم هیپوگنادیسم در دیابت نوع 2 ، توسط گروه پرفسور Dandona در دانشگاه بوفالو در سال 2004 انجام شد. این گروه در سال 2010 ، شیوع این سندرم را در 25٪ مردان چاق غیر دیابتی گزارش دادند. بنابراین، دیابت و چاقی بعنوان علل اصلی هیپوگنادیسم در مردان معرفی شدند. این گروه در سال 2016 نشان داد كه مقاومت به انسولین در چنین بیمارانی، با درمان با تستوسترون معكوس می شود.
کمبود تستوسترون که به آن "هیپوگنادیسم مردانه" نیز گفته می شود، باعث کاهش پاسخ انسولین به گلوکز، افزایش مقاومت به انسولین و در نهایت بروز دیابت نوع 2 می شود.
هدف از این مطالعه تاثیر تستوسترون درمانی، علاوه بر درمانهای معمول دیابت بر مردان مبتلا به دیابت نوع 2 و هیپوگنادیسم بود، محققان می خواستند بدانند که آیا این درمان سبب بهبود كنترل قند خون و بهبود حساسیت به انسولین یا احتمالاً در نهایت خلاصی از دیابت نوع 2 در این افراد می شود؟
محققان در طی 11 سال، 356 مرد را در یک کلینیک اورولوژی در آلمان بررسی کردند. همه بیماران تحت درمان استاندارد دیابت قرار داشتند، که شامل دوره های آموزشی اجباری بود. بعلاوه ، 178 مرد با میانگین سنی 62 سال، هر 12 هفته پس از یک فاصله ی زمانی شش هفته ای اولیه ، 1000 میلی گرم تستوسترون آهسته رهش از طریق تزریق زیر جلدی دریافت کردند. 178 نفر، با میانگین سنی 64 سال، که از درمان با تستوسترون خارج شده بودند، به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند.
محققان در چندین مرتبه، قد، وزن، دور کمر، فشار خون، هموگلوبین، گلوکز ناشتا،HbA1c (میانگین مقدار گلوکز خون در طی یک دوره 6 یا 12 هفته ای)، انسولین، ضربان قلب، چربی های خون، پروتئین واکنشی بسیار حساس C و تستوسترون کل افراد شرکت کننده را اندازه گیری نمودند. آنها همچنین کیفیت زندگی این افراد را با استفاده از مقیاس "علائم پیری در مردان" ارزیابی کردند. همچنین با استفاده از شاخص بین المللی عملکرد نعوظ، عملکرد نعوظ را در این افراد مورد ارزیابی قرار دادند. ارزیابی این معیارهای بالینی حداقل دو بار در سال انجام شد، و داده های حاصله در طی بیش از 11 سال، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که مردان تحت درمان با تستوسترون "کاهش قابل توجه، پیشرونده و مداومی را در وزن بدن، گلوکز ناشتا، HbA1c و انسولین ناشتا در طول دوره درمانی را تجربه کردند، در حالیکه در گروه کنترل، گلوکز ناشتا، HbA1c و انسولین ناشتا در طول این مدت افزایش یافت.
یک سوم (34.3 درصد) از مردان تحت درمان با تستوسترون، شاهد ناپدید شدن دیابت خود بودند. تقریباً نیمی (46.6 درصد) از آنها توانستند با کمک درمان ضد دیابتی به کنترل قند خون نرمال دست یابند و اکثریت قریب به اتفاق (83.1 درصد) به سطح HbA1c هدف خود رسیدند. بیماران گروه شاهد، بهبودی از بیماری دیابت و كاهش سطح گلوكز یا HbA1c را تجربه نکردند.
علاوه بر این، در گروه تحت درمان با تستوسترون تعداد مرگ و میر، انفارکتوس میوکارد، سکته های مغزی و عوارض دیابتی کمتر بود.
این تحقیق نشان می دهد که درمان طولانی مدت با تستوسترون، به طور بالقوه یک درمان جدید برای مردان مبتلا به دیابت نوع 2 و هیپوگنادیسم است.اهمیت بالینی این نتایج با این واقعیت بیشتر می شود که یک سوم از مردان مبتلا به دیابت نوع 2 ، دچار هیپوگنادیسم هستند. از این رو پزشکان بسیار زیاد با مردان مبتلا به هیپوگنادیسم و دیابت روبرو می شوند. نکته قابل توجه این است که در حالی که دیابت نوع 2 منجر به هیپوگنادیسم می شود، درمان هیپوگنادیسم منجر به بهبودی از دیابت می گردد.
در ادامه، آزمایشات تصادفی آینده نگر برای تأیید این داده ها مورد نیاز است. در حال حاضر یک کارآزمایی آزمایشی در حال انجام است.
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2020-07-testosterone-therapy-remission-men-diabetes.html